(به اسپانیایی : España) کشوری‌ واقع در شبه ‌جزیره ایبری در جنوب غربی اروپا و از اعضای اتحادیه اروپا است . نام رسمی اسپانیا ، پادشاهی اسپانیا و پایتخت آن ، مادرید می‌باشد . این کشور در شمال با فرانسه و آندورا ، در غرب با پرتغال ، در جنوب با جبل‌الطارق و مراکش و هم ‌چنین دارای مرزهای دریایی در شرق با دریای مدیترانه ، و در غرب و شمال با اقیانوس اطلس است .
سرزمین اسپانیا با ۵۰۴٬۰۳۰ کیلومتر مربع مساحت ، ۵۱امین کشور پهناور جهان و دومین کشور بزرگ اروپای غربی بعد از فرانسه است که شامل قسمت اعظم شبه‌ جزیره ایبری ، جزایر بالئارس ، جزایر قناری ، شهرهای سبته (Ceuta) و ملیله در شمال قارهٔ آفریقا و برخی جزایر دیگر واقع در مقابل سواحل این قاره و خود شبه ‌جزیره ‌است . زبان رسمی این کشور اسپانیایی است که امروزه ۵۰۰ میلیون نفر سخنور دارد .
عصر باستان
قدیمی‌ترین ساکنان شبه ‌جزیره بوشهر تشکیل دهندگان تمدّن‌های ایبری و باسکی بوده‌اند . در هزاره اول ق.م. ، بخشی از اقوام سلت وارد مناطق شمال غربی شبه‌ جزیره شدند . از آمیزش سلت‌ها و ایبرها هم ، تمدن سلت‌ایبری در مناطق مرکزی به وجود آمد . در همین دوره ، فنیقیان شهرهایی را در کرانه‌های مدیترانه و در سواحل اقیانوس اطلس در جنوب کشور بنیان گذاشته - مثل کادیس ، مالاگا و غیره - و در آن‌ها صنعت را رونق دادند .
یونانیان هم به قصد تجارت با مناطق داخلی به عمارت بنادری در کرانه‌های شمالی مدیترانه پرداختند . در قرن سوم ق.م. ، قرطاج برای دفاع از شبکه تجاری خود در برابر رم ، وارد شبه ‌جزیره شده و به استعمار مناطق ایبرنشین و سلت‌ایبرنشین پرداخت . مرکز قرطاجیان در شبه ‌جزیره ، بندر مهم قرطاج هدشت نوین (Cartagena ی کنونی) بود . طیّ جنگ‌های پونیک ، که بین قرطاج و جمهوری رم به وقوع پیوسته است ، شبه ‌جزیره ایبری مرکز قشون‌کشی‌های کارتاژیان به سمت رم بود .
بعد از دومین جنگ پونیک ، رومیان تسخیر شبه ‌جزیره را شروع کردند و این روند تا سال ۱۹ ق.م. ادامه داشته است . با پیروزی رومیان ، شبه ‌جزیره ایبری جزو امپراتوری رم شد . روند رومی‌سازی زبانی ، فرهنگی و اقتصادی در اواخر قرن دوم ق.م. شروع شد . اسپانیای کنونی نام و اکثر زبان‌ها و اساس شبکه جادّه‌های خویش را از این دوره به ارث برده ‌است .
عمق رومی ‌سازی اسپانیا تا حدّی بوده ‌است که سه تن از امپراتورهای رم (Traianus ، Hadrianus و Theodosius I) و همین طور فیلسوف رواقی بزرگ سنکا (Lucius Anneus Seneca) و شعرای نامداری چون مارتیالیس (Marcus Valerius Martialis) و لوکانوس (Marcus Annaeus Lucanus) در این سرزمین به دنیا چشم گشودند . اوّلین شواهد موجود ، تاریخ رواج مسیحیت را در اسپانیا به قرن چهارم م. می‌رسانند . در سال ۳۸۰ ، امپراتور تئودوسیوس اوّل مسیحیت را دین رسمی کلّ قلمرو رم اعلام کرد .